عدالت و لطف خدا

زنی به حضور حضرت داوود (ع) آمد و گفت:ای پیامبر خدا پروردگار تو ظالم است یا عادل؟داوود(ع)فرمودخداوند عادلی است که هرگز ظلم نمیکند.سپس فرمود:مگر چه حادثه ای برای تو رخ داده است که این سوال را میکنی؟زن گفت:من بیوه زن هستم و سه دختر دارم.با دستم ریسندگی میکنم.دیروز شال بافته ی خود را در میان پارچه ای گذاشته بودم و به طرف بازار می بردم تا بفروشم و با پول آن غذای کودکانم را تهیه سازم ناگهان پرنده ای آمد و ان پارچه را از دستم ربود و برد و تهیدست و محزون ماندم و چیزی ندارم که معاش کودکانم را تامین کنم.هنوز سخنان زن تمام نشده بود که در خانه داوود (ع) را زدند.حضرت اجازه وارد شدن به خانه را داد.ناگهان ده نفر تاجر به حضور حضرت داوود آمدند و هر کدام ص دینار(جمعا هزار دینار)نزد آن حضرت گذاردند و عرض کردند:این پولها را به مستحقش بدهید.حضرت داوود (ع) از آنها پرسید:علت اینکه شما دسته جمعی این مبلغ را به اینجا آورده اید چیست؟عرض کردند ما سوار کشتی بودیم.طوفانی برخاست.کشتی آسیب دید و نزدیک بود غرق گردد و همه ما به هلاکت برسیم.ناگهان پرنده ای دیدیم.پارچه سرخ بسته ای به سوی ما انداخت.آن را گشودیم.ردر آن شال بافته دیدیم.به وسیله ی آن مورد آسیب دیده ی کشتی را محکم بستیم و ما هنگام خطر نذر کردیم که اگر نجات یابیم هر کدام صد دینار بپردازیمو اکنون این مبلغ را که هزار دینار از ده نفر ماست به حضورت آورده ایم تا هرکه را بخواهی به او صدقه دهی.حضرت داوود (ع) به زن متوجه شد و به او فرمود:پروردگار تو در دریا برای تو هدیه می فرستدولی تو او را ظالم میخوانی؟سپس هزار دینار را به آن زن دادو فرمود:این پول را در تامین معاش کودکانت مصرف کن.خداوند به حال و روز تو آگاهتر از دیگران است.