حرفهایم به سوی تو که می دوند معنی شان می ریزد مانند خجالت، زمان بوسه! یا مثل ترس، وقت گفتن اولین دوستت دارم! حرف هایم نزدیک تو رنگشان میپرد مثل دل بعد از دیدار مثل هوش پس از آغوش مثل آخر همین شعر... ...

یه آدمایی هستن که "باید" باشن! اصلا نبودنشون انگار برای دنیا تعریف نشده! دلت میخواد بشینی ساعت ها بیخیالِ همه چیز از هر دری باهاشون حرف بزنی! بدونِ اینکه نگرانِ چیزی باشی! لازم نیست کاری کنن ، فقط کافیه...