گل که باشی ،باغبانها دست چینت می کنند
سنگ باشی میتراشند ونگینت میکنند...
هرگز از این پیله تنهایی ات غمگین مباش
روز گاری می رسد فرش زمینت می کنند
چوب خشکی در بیابان باش،اما مرد باش
چوب نامردی اگر در آستینت میکنند...
ای درخت پیر،بر این شاخه ها دل خوش نکن
چون که با دست تبر،مطبخ نشینت میکنند...
نیشخند دوستان از زخم دشمن بدتر است
آشنایان بیشتر اندوهگینت میکنند.....
لطفا جاوا اسکریپت را فعال نمایید