زندگی چه معلم مهربانی است.

زندگی معلم بزرگی است... :

زندگی می آموزد که شتاب نکن.

زندگی می آموزد چیزهایی که

می خواهی به آنها برسی وقتی

دریافتشان می کنی می بینی آنقدر هم

که فکر می کرده ای مهم نبوده

شاید هم اصلا مهم نبوده شاید موجب

اندوهت نیز شده است.

زندگی می آموزد از دست دادن آنقدر هم

که فکر می کنی سخت نیست.

زندگی می آموزد همه لحظات تبدیل به

خاطراتی شیرین می شوند

بعدا که می گذری و تو در آن لحظه

بی تابی می کردی و این را نمی دانستی.

زندگی می آموزد آنها که از تلخی ها می گریزند

شیرینی ها را نخواهند

چشید و آنها که از سختی ها می ترسند

به آسودگی نخواهند رسید.

زندگی می آموزد گذشت و مهربانی شیرین است.

زندگی می آموزد آنکه کام دیگران را تلخ می کند

غیر ممکن است

کام خودش شیرین باشد

زندگی می آموزد سادگی زیباتر است.

زندگی می آموزد بار بر دوش دیگران نهادن،

شانه های خودت را

سنگین می کند و بار از دوش دیگران برداشتن،

خودت را سبکبار می کند.

می بینی زندگی چه پیداست. ؟؟؟

کاش از چشمه زندگی فرار نکنی و

لختی کنارش بنشینی.

کاش از آنها نباشی که مهمند و به

هرکس می رسند می گویند وقت ندارم.

از آنها نباشی که سلام دیگران را نمی شنود

و لبخندشان را نمی بیند.

زندگی چه معلم مهربانی است.