تو خودت پروانه را نهادی بردلم

در دلم پروانه ایست بی قراری میکند

درد هجران دارد و بی قراری میکند

تو خودت پروانه را نهادی بردلم

توخودت عشق و محبت هدیه کردی بردلم

نیستی بکجا نمیدانم ولی

بوی یادت نمیرود از دلم

شب ب شب پروانه بال بال میزند

وای! که بوی یادم باز بی قرارم میکند

رفته ای و سیل اشکم پشت پایت جاریست

دل خونین جگرم بی قراری میکند

هرشب از بحر آمدنت رویا سرایی میکنم

وقت خوابیدنم,آنجا بیقراری میکنم

دیدگانم پراشک و این دلم خونین است

تا ب وقتی ک نیایی بی قراری میکنم.